chłodnica - definicja
Chłodnica samochodowa ? rodzaj wymiennika ciepła stosowanego do chłodzenia pracujących silników spalinowych w samochodach.
Najczęściej stosowanym sposobem chłodzenia silników w samochodach jest chłodzenie cieczą: w bloku i głowicy silnika znajdują się wydrążone kanały, przez które przepływa medium chłodzące. Może nim być woda, ale ? szczególnie w strefie klimatu umiarkowanego ? zazwyczaj stosuje się wodne roztwory najczęściej glikolu etylenowego. Przy pomocy pompy (o napędzie najczęściej mechanicznym z wału korbowego za pomocą paska klinowego lub paska rozrządu), zwanej pompą wodną, medium chłodzące pompowane jest do chłodnicy. Chłodnica najczęściej zbudowana jest w formie panelu poziomych lub pionowych cienkich rurek, zaopatrzonych w odprowadzające z nich ciepło ożebrowanie z cienkiej blachy, zwiększające aktywną powierzchnię odprowadzania ciepła. Przez panel chłodnicy przepływa powietrze. W czasie ruchu pojazdu przepływ powietrza wywołany jest ruchem pojazdu. Jeśli ruch ten nie występuje (np., podczas postoju pojazdu) przepływ wymuszany jest wentylatorem. Chłodnica zazwyczaj ? w samochodach z silnikiem umieszczonym przed kabiną kierowcy ? znajduje się na przodzie samochodu, dzięki czemu chłodnica omywana jest "świeżym" (nieogrzanym przez silnik) powietrzem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ch%C5%82odnica_samochodowa
Jak przeprowadzić naprawę samochodu?
Często nasze samochody ulegają awariom, które mogą znacznie ograniczać naszą swobodę oraz sprawiać, że nie możemy się nimi komfortowo i bezpiecznie poruszać. Niektóre z nich są niewielkie i nie wymagają nadzwyczajnych środków, ale inne mogą sprawić, że auto przez długi czas nie będzie nadawało się do użytku. W zależności od rodzaju usterki, możemy naprawić ją sami lub powierzyć odpowiedniemu specjaliście i w obu przypadkach powinniśmy przygotować się na konkretny koszt naprawy. Jedne z nich będą bardzo niskie i nie przyniosą nam niedogodności, a inne mogą zrujnować nasz portfel. Jeśli koszty naprawy będą bardzo wysokie, warto zastanowić się, czy bardziej nie opłaci się wymiana samochodu na nowszy model.
Konstrukcja i praca świec zapłonowych
Iskra powstaje pomiędzy elektrodą centralną (środkową), zasilaną wysokim napięciem i umieszczoną wewnątrz izolatora ceramicznego, a elektrodą (elektrodami) boczną podłączoną do masy poprzez gwintowany korpus świecy. Korpus służy także do zamontowania świecy w gnieździe w głowicy silnika, zapewniając tym samym dobre odprowadzanie ciepła.
Szczelina pomiędzy elektrodami wymaga okresowej kalibracji zgodnie ze specyfikacją wytwórcy.
Szczelina nie może być zbyt duża, bo wtedy iskra nie przeskoczy pomiędzy elektrodami świecy, ani nie może być zbyt mała ponieważ wtedy świeca zostałaby szybko zarzucona (zespawana), czyli obie elektrody zostałyby połączone np. opiłkiem metalu co uniemożliwia przeskok iskry, a co za tym idzie zapalenie mieszanki paliwo-powietrznej.
Każda świeca ma swoją tzw. wartość cieplną. Jest to zdolność świecy zapłonowej do odprowadzania nadmiaru ciepła i utrzymania jej elementów w optymalnym zakresie temperatur. Rozróżniamy tu:
świece zimne - mające duże zdolności do odprowadzenia ciepła - są one stosowane częściej w silnikach chłodzonych powietrzem, oraz w silnikach o dużym wysileniu (wysokie obroty pracy, duża moc jednostkowa silnika - cześciej w silnikach dwusuwowych z uwagi na zwiększoną emisję ciepła)
świece gorące - mają ograniczone zdolności do odprowadzenia ciepła - są stosowane w silnikach wolnoobrotowych, zwłaszcza o małym wysileniu, najczęściej czterosuwowych, chłodzonych cieczą.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awieca_zap%C5%82onowa